Bir Zamanlar...

OKUDUKLARIMDAN, İŞİTTİKLERİMDEN NOTLAR!

Sünnetdaşlık: Osmanlılarda varlıklı aileler, çocuklarını mahalledeki fakir aile çocukları ile birlikte sünnet ettirerek ömür boyu sürecek bir arkadaşlık ve kardeşlik bağı kurarlarmış...

Yol İzni: Osmanlılarda, yolda yürürken yavaş yürümesinden ötürü geçilecek bir yaşlı ile göz göze gelinir, hürmetle izin istenir onun "izni" ile geçilir ve yola devam edilirmiş...

Kitap Sayısı: Endülüs'te Sultan Hakem'in kütüphanesinde 600.000 el yazması kitap varken, ondan 400 yıl sonra gelen Avrupalıların "Bilgin Kral" dedikleri Charles'ın 900 kitabı varmış...

Kitap İstifi: Osmanlıda kitaplar rafa yatık ve dışı okunacak şekilde üst üste dizilirmiş. Böylece buruşma, tozlanma, devrilme ve kitabın sırt adını okuma güçlüğü olmazmış...

Sadaka Taşları: Camilerin ana çıkış kapılarında yarım metre yüksekliğinde sadaka taşları varmış. Zengin sadaka taşındaki oyuğa para bırakır, fakir ise ihtiyacı kadar alırmış.. Zengin övünmez, fakir de ezilip büzülmezmiş...

Kapı Tokmakları: Eskilerde kanatlı ahşap kapılarda sağ ve solda olmak üzere iki demir halka bulunurmuş. Biri kalın, diğeri ince.. Gelen, yabancı veya erkek misafirse kalın halkayı çalarmış. Eğer gelen, komşu kadınsa veya aileden biriyse ince halkayı... Böylece içerideki ona göre kapıyı açarmış...

"Vakıf Medeniyeti": Osmanlı'da vakıf isimlerine bir bakalım ve şaşıralım. "Osmanlı vakıf medeniyetidir" sözü ne demekmiş anlayalım:
1. Kimsesiz Çocukları Gezdirme Vakfı
2. Fakir Çocuklara Meyve Yedirme Vakfı
3. Hizmetkârların Kırdığı Eşyaları Tazmin Etme Vakfı
4. Dağda Kalmış Aç Kurtları Doyurma Vakfı
5. Göçmen Kuşlara Yardım (Gurabâ-i Laklakan) Vakfı